Nicole Boulanger & Michel Hauwaert, Antoine Pickelsl

Een muurschildering op enkele muren rond een perceel. De inhoud is geïnspireerd op een sprookje van Goethe, die met het gebruik van losse elementen de verbeelding prikkelt. Ook de muurschildering bevat op zichzelf staande taferelen, zoals reeën, spelende kinderen, een schilder, een konijntje, een liggend naakt, de maan, een fee bij het vuur en een badende vrouw. De ontspannen mensen en de kleurencombinaties geven de schildering een dromerige sfeer en hoog Paul-Gaugin-gehalte. In enkele venstervakken zijn gezichten geschilderd. 

Na beëindiging van de schildering werden op het perceel struiken gepland. De toeschouwer kreeg het gevoel midden in het bos te staan. 

Nicole Boulanger (1930-2007) 

Volgde een opleiding ‘Peintures monumentales’ in La Cambre, was docente ‘Kunst’ in de Lycée Français en sterk sociaal-politiek geëngageerd. Bij de muurschildering werd ze geholpen door één van haar leerlingen, Michel Hauwaert, en door haar zoon Antoine. Michel Hauwaert werd later theaterdecorbouwer. Antoine Pickels werd theaterregisseur. Hij herinnert zich hoe ze tijdens het schilderen voortdurend werden aangesproken door enthousiaste passanten. 

​