Manhattan en World Trade Centre

Bij de aanleg van een spoorwegtunnel tussen Noord- en Zuidstation moest het Noordstation verplaatst worden. In 1953 werd het nieuwe station ingehuldigd. Reizigers moesten nu tot bij het Rogierplein lopen om er tram of bus te nemen.

De overheid wilde de omgeving aanpassen. De eerste plannen omvatten lanen, parkings, kantoor- en appartementsgebouwen. Stad Brussel bezat in de Noordwijk echter heel wat gronden en vroeg om het plan ruimer op te vatten. Zo ontstond een globaal Noordwijkplan.

Er was ook een verkeersprobleem. In 1934 was beslist om rond Brussel een nieuwe ring aan te leggen, maar de aanleg geraakte niet uit de startblokken. Minister van Verkeerswezen Jos De Saeger eiste dat de Brusselse gemeenten keuzes maakten, zoniet zou hij beslissen. Daarom bevatte het plan ook internationale verkeerswegen.

​

Begin 1967 keurden de gemeentebesturen van Brussel, Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node het Manhattanplan goed. 12.000 bewoners ruimden de plaats voor een kruispunt van autosnelwegen, met daarrond 70 bouwblokken van 40 tot 162 m hoog. Voetgangers zouden wandelen op een 13 m hoge sokkel. 

Diverse overheden betaalden eerst voor onteigeningen, vervolgens voor de heraanleg van de publieke ruimte en tenslotte voor de huur van kantoorverdiepingen. De rekening ging naar de belastingbetaler; de winst naar immobiliënmaatschappijen.